Ik heb lang getwijfeld over de column die ik deze week plaatste over het overlijden van mijn moeder.

Maar nadat ik een brief kreeg van iemand die me vertelde hoe dankbaar ze was voor het boek Pap, vertel eens voelde het voor mij juist om op social media te vertellen dat ze er niet meer is.
Gisteren las ik alle reacties, stroomde mijn mail vol en verschenen er appjes. Met lieve teksten, odes aan mijn moeder en aanmoedigingen voor mij. Oprechte, mooie woorden die me lieten zien en voelen dat zij niet alleen mij inspireerde, maar door veel mensen geliefd was. Omdat ze iets doorgegeven heeft. Een boodschap over wat écht belangrijk is in het leven: herinneringen maken met de mensen die voor jou belangrijk zijn. Zij was het voor mij. En via mijn pen heeft ze heel veel mensen wat moois gegeven. Ik wil jullie dan ook allemaal bedanken voor jullie reacties.Het voelt als warme deken die ik gekregen heb en als een grote aanmoediging voor het werk dat ik doe. Ik beschouw het als een grote eer dat mijn boodschappen inspirerend werken. Ben er even stil van en ga genieten van al dat moois. En van de zon die vandaag schijnt.
Liefs,
Elma
#thankyou #feelingloved