Met Bar Pulpo runnen Jelmer en zijn partner Pegah een van de best gewaardeerde - ook in deze kolommen.- stands van de Rotterdamse Foodhallen. Ik was dan ook blij verrast toen daar plots een tweede nering was van dit tweetal, dit maal met een Grieks thema: Ftou. Griekse stands zijn populair in food courts. Het eten is bekender dan vele andere keukens, denk aan een klassieker als gyros, en heeft een hoog snack-gehalte. Aangezien de meeste foodhallen nu eenmaal mooi aangeklede borrelplekken zijn, is de Griekse zet van de voormalig chef van Herman den Blijker een logische. De kaart is klein en over de hele linie de moeite waard. Want Jelmer kan echt koken en weet wat een verwende mond verlangt in tijden van borrels. Lof ook altijd voor Pegah die de vingers aan de pols van de (Instagram) tijd houdt, mee kookt, gastvrouw is en deze maal het recept van haar moeder inbracht voor de dolmades een aanrader.  Maar de winnaar van het menu is de pita kaas. Een onvervalste lifesaver voor het niet vlees-etende contingent van ons land, uit tijden dat snackbars nog geen vegan kipnuggets, bitterballen en burgers hadden. Het succes van de pita kaas van Ftou is tweeledig. Ten eerste: Jelmer stopt er drie verschillende kazen in. Ik heb beloofd om niet te verklappen welke, ga proeven en raden. Ten tweede: de kaas wordt deels buiten de pita op de plancha gegrild. Zo krijg je die intens gelukkig makende smaak van de kaaskorst op een tosti, maar dan als een reuzenformaat hanenkam. Het is jammer dat de Foodhallen in het weekend al om 1 uur dicht gaan, want dit is het perfecte voer voor na een avondje wild stappen. Dat gezegd hebbende, je kan ook gewoon een bodem leggen met deze kazige zaligheid. #foodispopculture #debuikvanrotterdam #pitakaas #foodhallen #nachteten
17 Nov 2019 08:52

Met Bar Pulpo runnen Jelmer en zijn partner Pegah een van de best gewaardeerde - ook in deze kolommen.- stands van de Rotterdamse Foodhallen. Ik was dan ook blij verrast toen daar plots een tweede nering was van dit tweetal, dit maal met een Grieks thema: Ftou. Griekse stands zijn populair in food courts. Het eten is bekender dan vele andere keukens, denk aan een klassieker als gyros, en heeft een hoog snack-gehalte. Aangezien de meeste foodhallen nu eenmaal mooi aangeklede borrelplekken zijn, is de Griekse zet van de voormalig chef van Herman den Blijker een logische. De kaart is klein en over de hele linie de moeite waard. Want Jelmer kan echt koken en weet wat een verwende mond verlangt in tijden van borrels. Lof ook altijd voor Pegah die de vingers aan de pols van de (Instagram) tijd houdt, mee kookt, gastvrouw is en deze maal het recept van haar moeder inbracht voor de dolmades een aanrader. Maar de winnaar van het menu is de pita kaas. Een onvervalste lifesaver voor het niet vlees-etende contingent van ons land, uit tijden dat snackbars nog geen vegan kipnuggets, bitterballen en burgers hadden. Het succes van de pita kaas van Ftou is tweeledig. Ten eerste: Jelmer stopt er drie verschillende kazen in. Ik heb beloofd om niet te verklappen welke, ga proeven en raden. Ten tweede: de kaas wordt deels buiten de pita op de plancha gegrild. Zo krijg je die intens gelukkig makende smaak van de kaaskorst op een tosti, maar dan als een reuzenformaat hanenkam. Het is jammer dat de Foodhallen in het weekend al om 1 uur dicht gaan, want dit is het perfecte voer voor na een avondje wild stappen. Dat gezegd hebbende, je kan ook gewoon een bodem leggen met deze kazige zaligheid. #foodispopculture #debuikvanrotterdam #pitakaas #foodhallen #nachteten 



media options
comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



delivers the sports of the future now | publisher of sportnext.nl | sports visionary - trend watcher - nextspeaker

web www.tyrsday.com

navigation
Food = pop culture. Als je dit jaar mij ergens hebt horen spreken, een trendtour van me hebt gevolgd of gewoon mijn online kanalen volgt, dan weet je, ik bekijk de wereld van eten en drinken graag door de lens van popcultuur. Populaire cultuur, zoals sport, film, muziek en mode, maar dan eten. Precies dit medium Instagram heeft eten het laatste zetje gegeven, van noodzaak, naar entertainment naar het midden van onze populaire cultuur.

Ik heb dan ook een zwak voor ondernemers die hun gerechten zien als helden in film, als popsterren op een podium en als topsporters op het veld. Zij zijn de ondernemers die de huidige generatie Y en meer nog Z het best begrijpen. Ze spreken de beeldtaal die bij voorkeur rechtop staat, ze nemen een abonnement op je smaakpapillen en je ogen en oren. Ze veranderen hun menu, hebben secret items, wisselen achteloos gedachten uit met andere vormen van pop culture, bijvoorbeeld uit de hiphop of uit de comics of series op Netflix.

In Rotterdam doet Freddy’s dit als geen ander. Op hun menu staat kip centraal. Het gevogelte is wereldwijd aan een mega opmars bezig als enigszins veilige haven tussen vega(n) en rund en varken, als religieus onafhankelijk beestje en als betaalbare proteïnebron. Hun buttermilk chicken burger en flaming hot cheetos burger, besprak ik al eerder in deze kolommen, dus daarmee heeft Who This Freddy het record om al drie keer bij mij te figureren. Dit maal met  Freddy’s Nashville style hot chicken sandwich. Nashville chicken heeft zich in drie decennia vanuit het Zuiden van de VS over alle 50 staten verspreid en is een culinaire klassieker midden in de Amerikaanse food culture. En nu dus in Nederland. Hotter dan hot. De versie uit Rotterdam West is gemaakt met geïmporteerde Caroline Reaper peper, die op eenzame hoogte staat in de Scoville index. Alleen voor wie durft. Hot = hot want food = pop culture.
#foodispopculture #debuikvanrotterdam #nashvillechicken #whothisfreddy Met Bar Pulpo runnen Jelmer en zijn partner Pegah een van de best gewaardeerde - ook in deze kolommen.- stands van de Rotterdamse Foodhallen. Ik was dan ook blij verrast toen daar plots een tweede nering was van dit tweetal, dit maal met een Grieks thema: Ftou. Griekse stands zijn populair in food courts. Het eten is bekender dan vele andere keukens, denk aan een klassieker als gyros, en heeft een hoog snack-gehalte. Aangezien de meeste foodhallen nu eenmaal mooi aangeklede borrelplekken zijn, is de Griekse zet van de voormalig chef van Herman den Blijker een logische. De kaart is klein en over de hele linie de moeite waard. Want Jelmer kan echt koken en weet wat een verwende mond verlangt in tijden van borrels. Lof ook altijd voor Pegah die de vingers aan de pols van de (Instagram) tijd houdt, mee kookt, gastvrouw is en deze maal het recept van haar moeder inbracht voor de dolmades een aanrader.  Maar de winnaar van het menu is de pita kaas. Een onvervalste lifesaver voor het niet vlees-etende contingent van ons land, uit tijden dat snackbars nog geen vegan kipnuggets, bitterballen en burgers hadden. Het succes van de pita kaas van Ftou is tweeledig. Ten eerste: Jelmer stopt er drie verschillende kazen in. Ik heb beloofd om niet te verklappen welke, ga proeven en raden. Ten tweede: de kaas wordt deels buiten de pita op de plancha gegrild. Zo krijg je die intens gelukkig makende smaak van de kaaskorst op een tosti, maar dan als een reuzenformaat hanenkam. Het is jammer dat de Foodhallen in het weekend al om 1 uur dicht gaan, want dit is het perfecte voer voor na een avondje wild stappen. Dat gezegd hebbende, je kan ook gewoon een bodem leggen met deze kazige zaligheid. #foodispopculture #debuikvanrotterdam #pitakaas #foodhallen #nachteten De oliebollenkraam van Richard Visser is een fenomeen in Rotterdam en ver erbuiten. In de tijd dat AD nog haar traditionele lijstjes deed, stond de kraam aan de Heemraadsingel steevast op een. Rond de feestdagen stonden er immer lange rijen om de klassieke oliebollen, krentenbollen en appelbeignets aan te schaffen. Dit mondde op geijkte wijze uit in een verslag op de regionale zender over de ellenlange rijen op oudjaarsdag. Iedereen goed gehumeurd wachtend op zijn jaarlijkse portie gefrituurd deegwaar met poedersuiker. 
Wat schetst dit jaar mijn verwondering? En die van mijn negenjarige mede-proever? Er is een Nutella oliebol. Geheel tegen de traditie in en geheel in lijn met de overweldigende marktvraag. Net als bij vele andere oliebollenkramen overigens. Al is die van Richard Visser, adel verplicht, lekkerder dan die van de collega’s, mede door de dikke laag witte chocola op het bolle dak van de oliebol. De negenjarige was voor aanschaf wat kritisch, maar de combinatie van de hazelnootcrème van de gigant - die jaarlijks een kwart van alle hazelnoten wereldwijd verwerkt - en van witte chocolade trekt hem eigenlijk altijd wel over de brug. Ook hier was het game, set and match. Het zou mij niet verbazen als dit zijn vaste oliebolkeuze wordt, ten faveure van de kale oliebol van weleer.
#oliebol #richardvisser #nutella #isdannietsmeerheilig

P.S. Ze zijn gesloten op zondag
tags
No tags yet

info
shared on
views
23
posted using
direct link
embed