Volgende week publiceer ik mijn foodtrends voor 2020 op de Buik. Ik wil nog niet te veel verklappen, maar het nieuwe restaurant van Michael van der Kroft en Emy Koster raakt precies de roos in de trend “dancing with the chefs”. Dit nieuwe exclusieve restaurant opende nog geen twee weken geleden haar deuren in een oude jazzkelder onderin het Entrepotgebouw. Wat er hier gebeurt staat veraf van wat we gewend zijn in Rotterdam en zelfs in Nederland.  Michael bestiert een intiem etablissement met plek voor slechts zestien gasten. Die gasten krijgen in een sessie van ruim vier uur achttien gerechten (negentien soms). Dit gebeurt op drie verschillende plekken in de kelder, maar grotendeels vindt dit plaats aan bar die direct aansluit op wat je de pas zou kunnen noemen en waar je alles ziet wat in de keuken gebeurt. Emy, Michael en de andere chefs staan continu voor je neus met nieuwe natuurwijn of met een table side (of bar side) bereiding. Ze dansen om je heen en de avond voelt als een emulsie van een balletvoorstelling, een culinaire reis langs Nederlandse producten in wereldse bereidingen en een warm bad van gastvrijheid. Alles komt uit Nederland en heel veel maakt Michael zelf. Van de koji tot de soja, van de fermentaties tot de chips van kippenhuid. De gerechten zijn oogstrelend mooi en de smaken raken geregeld het buitenaardse.  Het was voor mij lastig kiezen voor een gerecht, omdat de hele voorstelling zo geweldig was. Maar voor jullie doe ik ook dingen die lastig zijn: op de foto de misopeer in gefermenteerde tomatenschuim. Vanwege het exclusieve karakter van de avond, inclusief alle bereidingen die soms jaren (!) duren en de keuze van de ingrediënten, vraagt Tres vooraf de gehele prijs van het menu als aanbetaling (en dat is geen lullig bedrag). Een novum in Nederland, maar iets wat we vaker gaan zien. #foodtrends #debuikvanrotterdam #entrepot #finedining
13 Dec 2019 20:24

Volgende week publiceer ik mijn foodtrends voor 2020 op de Buik. Ik wil nog niet te veel verklappen, maar het nieuwe restaurant van Michael van der Kroft en Emy Koster raakt precies de roos in de trend “dancing with the chefs”. Dit nieuwe exclusieve restaurant opende nog geen twee weken geleden haar deuren in een oude jazzkelder onderin het Entrepotgebouw. Wat er hier gebeurt staat veraf van wat we gewend zijn in Rotterdam en zelfs in Nederland. Michael bestiert een intiem etablissement met plek voor slechts zestien gasten. Die gasten krijgen in een sessie van ruim vier uur achttien gerechten (negentien soms). Dit gebeurt op drie verschillende plekken in de kelder, maar grotendeels vindt dit plaats aan bar die direct aansluit op wat je de pas zou kunnen noemen en waar je alles ziet wat in de keuken gebeurt. Emy, Michael en de andere chefs staan continu voor je neus met nieuwe natuurwijn of met een table side (of bar side) bereiding. Ze dansen om je heen en de avond voelt als een emulsie van een balletvoorstelling, een culinaire reis langs Nederlandse producten in wereldse bereidingen en een warm bad van gastvrijheid. Alles komt uit Nederland en heel veel maakt Michael zelf. Van de koji tot de soja, van de fermentaties tot de chips van kippenhuid. De gerechten zijn oogstrelend mooi en de smaken raken geregeld het buitenaardse. Het was voor mij lastig kiezen voor een gerecht, omdat de hele voorstelling zo geweldig was. Maar voor jullie doe ik ook dingen die lastig zijn: op de foto de misopeer in gefermenteerde tomatenschuim. Vanwege het exclusieve karakter van de avond, inclusief alle bereidingen die soms jaren (!) duren en de keuze van de ingrediënten, vraagt Tres vooraf de gehele prijs van het menu als aanbetaling (en dat is geen lullig bedrag). Een novum in Nederland, maar iets wat we vaker gaan zien. #foodtrends #debuikvanrotterdam #entrepot #finedining 



media options
comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



delivers the sports of the future now | publisher of sportnext.nl | sports visionary - trend watcher - nextspeaker

web www.tyrsday.com

navigation
De oliebollenkraam van Richard Visser is een fenomeen in Rotterdam en ver erbuiten. In de tijd dat AD nog haar traditionele lijstjes deed, stond de kraam aan de Heemraadsingel steevast op een. Rond de feestdagen stonden er immer lange rijen om de klassieke oliebollen, krentenbollen en appelbeignets aan te schaffen. Dit mondde op geijkte wijze uit in een verslag op de regionale zender over de ellenlange rijen op oudjaarsdag. Iedereen goed gehumeurd wachtend op zijn jaarlijkse portie gefrituurd deegwaar met poedersuiker. 
Wat schetst dit jaar mijn verwondering? En die van mijn negenjarige mede-proever? Er is een Nutella oliebol. Geheel tegen de traditie in en geheel in lijn met de overweldigende marktvraag. Net als bij vele andere oliebollenkramen overigens. Al is die van Richard Visser, adel verplicht, lekkerder dan die van de collega’s, mede door de dikke laag witte chocola op het bolle dak van de oliebol. De negenjarige was voor aanschaf wat kritisch, maar de combinatie van de hazelnootcrème van de gigant - die jaarlijks een kwart van alle hazelnoten wereldwijd verwerkt - en van witte chocolade trekt hem eigenlijk altijd wel over de brug. Ook hier was het game, set and match. Het zou mij niet verbazen als dit zijn vaste oliebolkeuze wordt, ten faveure van de kale oliebol van weleer.
#oliebol #richardvisser #nutella #isdannietsmeerheilig

P.S. Ze zijn gesloten op zondag Volgende week publiceer ik mijn foodtrends voor 2020 op de Buik. Ik wil nog niet te veel verklappen, maar het nieuwe restaurant van Michael van der Kroft en Emy Koster raakt precies de roos in de trend “dancing with the chefs”. Dit nieuwe exclusieve restaurant opende nog geen twee weken geleden haar deuren in een oude jazzkelder onderin het Entrepotgebouw. Wat er hier gebeurt staat veraf van wat we gewend zijn in Rotterdam en zelfs in Nederland.  Michael bestiert een intiem etablissement met plek voor slechts zestien gasten. Die gasten krijgen in een sessie van ruim vier uur achttien gerechten (negentien soms). Dit gebeurt op drie verschillende plekken in de kelder, maar grotendeels vindt dit plaats aan bar die direct aansluit op wat je de pas zou kunnen noemen en waar je alles ziet wat in de keuken gebeurt. Emy, Michael en de andere chefs staan continu voor je neus met nieuwe natuurwijn of met een table side (of bar side) bereiding. Ze dansen om je heen en de avond voelt als een emulsie van een balletvoorstelling, een culinaire reis langs Nederlandse producten in wereldse bereidingen en een warm bad van gastvrijheid. Alles komt uit Nederland en heel veel maakt Michael zelf. Van de koji tot de soja, van de fermentaties tot de chips van kippenhuid. De gerechten zijn oogstrelend mooi en de smaken raken geregeld het buitenaardse.  Het was voor mij lastig kiezen voor een gerecht, omdat de hele voorstelling zo geweldig was. Maar voor jullie doe ik ook dingen die lastig zijn: op de foto de misopeer in gefermenteerde tomatenschuim. Vanwege het exclusieve karakter van de avond, inclusief alle bereidingen die soms jaren (!) duren en de keuze van de ingrediënten, vraagt Tres vooraf de gehele prijs van het menu als aanbetaling (en dat is geen lullig bedrag). Een novum in Nederland, maar iets wat we vaker gaan zien. #foodtrends #debuikvanrotterdam #entrepot #finedining “Je gaat toch geen stukkie schrijven, hè?” Van alle chefs in Rotterdam is Richard de meest uitgesproken en de meest fotogenieke, maar aan publiciteit heeft hij een broertje dood. Voor hem geen recensies of gedoe op social media en je reserveert gewoon door op te bellen. Dus nee geen stukkie, het blijft bij wat schrijfsels op deze plek. Richard en Angelique runnen Sans Frou Frou en hebben de aandacht in de media ook niet nodig. Iedereen in Rotterdam weet dat je hier goed eet en mocht je het niet weten, dan is er altijd iemand die het wél weet en jou de tip geeft om er te gaan eten. Dus hierbij krijg je die tip van mij: ga eten bij Sans Frou Frou. Voor een avond zonder geneuzel en met geweldige bordjes vol liefde voor de Franse keuken, een warme zaak vol taxidermie en de volledige aandacht van Richard en Angelique. Deze inktvis carbonara was zeer de moeite waard, maar dat geldt voor de hele kaart, dus daar heb je geen verdere tips voor nodig. Meer vertel ik sowieso niet, want dat haalt de lol eraf en dan krijg ik Richard achter me aan. Nou ja, een extra tip dan: ga er met iemand heen om wie je geeft. De ambiance leent zich ervoor om samen eens rustig te genieten en het leven door te nemen. 
#sansfroufrou #debuikvanrotterdam #food #restaurants
tags
No tags yet

info
shared on
views
29
posted using
direct link
embed