Op de valreep nog gelukt. 
Als de hippe drankjesmaker de kerstboom voor het stadhuis wil hebben als ingrediënt. Als dat frisse biermerk winterbier met kerstboomsmaak maakt. Als de decoratieve kerstbomen die op een van de mooiste kerstevenementen van Amsterdam staan naar Artis worden gebracht om de olifanten te voeren. Als je zelf op de Veluwe je met stikstof groot geworden kerstbomen mag plukken. Dan weet je dat “in het seizoen” en “lokaal” richting hun piek aan het gaan zijn. Dat de kerstboom zo op zijn eigen manier de aandacht opeist in onze (pop)cultuur. Dat we nog lang niet uitgepraat zijn over eten.
Dennennaalden zit bomvol vitamine C en deden het vroeger goed als alternatief voor fruit in de winter. In Scandinavië maken ze al eeuwen gravad laks met dennennaalden. De nordic cuisine biedt - zeker in de winter - nog volop inspiratie voor zelfs de beste chefs. Dat merkte ik toen ik bij Fermin at. Daar at ik naaldjes verwerkt in ijs. Je ziet het wel op de foto: fijne kleur groen. Mooi rood van de gestoofde peertjes. De naalden kwamen van bomen uit Kralingsebos en de peren uit de tuin van ouders van de sommelier. 
Dus op de valreep nog gelukt: dennennaalden gegeten en dat smaakte zalig. 
Smakelijk nieuw jaar gewenst! 
#foodispopculture #dennennaalden #nordiccuisine #happynewyear #debuikvanrotterdam
2 Jan 2020 16:17

Op de valreep nog gelukt.
Als de hippe drankjesmaker de kerstboom voor het stadhuis wil hebben als ingrediënt. Als dat frisse biermerk winterbier met kerstboomsmaak maakt. Als de decoratieve kerstbomen die op een van de mooiste kerstevenementen van Amsterdam staan naar Artis worden gebracht om de olifanten te voeren. Als je zelf op de Veluwe je met stikstof groot geworden kerstbomen mag plukken. Dan weet je dat “in het seizoen” en “lokaal” richting hun piek aan het gaan zijn. Dat de kerstboom zo op zijn eigen manier de aandacht opeist in onze (pop)cultuur. Dat we nog lang niet uitgepraat zijn over eten.
Dennennaalden zit bomvol vitamine C en deden het vroeger goed als alternatief voor fruit in de winter. In Scandinavië maken ze al eeuwen gravad laks met dennennaalden. De nordic cuisine biedt - zeker in de winter - nog volop inspiratie voor zelfs de beste chefs. Dat merkte ik toen ik bij Fermin at. Daar at ik naaldjes verwerkt in ijs. Je ziet het wel op de foto: fijne kleur groen. Mooi rood van de gestoofde peertjes. De naalden kwamen van bomen uit Kralingsebos en de peren uit de tuin van ouders van de sommelier.
Dus op de valreep nog gelukt: dennennaalden gegeten en dat smaakte zalig.
Smakelijk nieuw jaar gewenst!
#foodispopculture #dennennaalden #nordiccuisine #happynewyear #debuikvanrotterdam 



media options
comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



delivers the sports of the future now | publisher of sportnext.nl | sports visionary - trend watcher - nextspeaker

web www.tyrsday.com

navigation
“Je gaat toch geen stukkie schrijven, hè?” Van alle chefs in Rotterdam is Richard de meest uitgesproken en de meest fotogenieke, maar aan publiciteit heeft hij een broertje dood. Voor hem geen recensies of gedoe op social media en je reserveert gewoon door op te bellen. Dus nee geen stukkie, het blijft bij wat schrijfsels op deze plek. Richard en Angelique runnen Sans Frou Frou en hebben de aandacht in de media ook niet nodig. Iedereen in Rotterdam weet dat je hier goed eet en mocht je het niet weten, dan is er altijd iemand die het wél weet en jou de tip geeft om er te gaan eten. Dus hierbij krijg je die tip van mij: ga eten bij Sans Frou Frou. Voor een avond zonder geneuzel en met geweldige bordjes vol liefde voor de Franse keuken, een warme zaak vol taxidermie en de volledige aandacht van Richard en Angelique. Deze inktvis carbonara was zeer de moeite waard, maar dat geldt voor de hele kaart, dus daar heb je geen verdere tips voor nodig. Meer vertel ik sowieso niet, want dat haalt de lol eraf en dan krijg ik Richard achter me aan. Nou ja, een extra tip dan: ga er met iemand heen om wie je geeft. De ambiance leent zich ervoor om samen eens rustig te genieten en het leven door te nemen. 
#sansfroufrou #debuikvanrotterdam #food #restaurants Op de valreep nog gelukt. 
Als de hippe drankjesmaker de kerstboom voor het stadhuis wil hebben als ingrediënt. Als dat frisse biermerk winterbier met kerstboomsmaak maakt. Als de decoratieve kerstbomen die op een van de mooiste kerstevenementen van Amsterdam staan naar Artis worden gebracht om de olifanten te voeren. Als je zelf op de Veluwe je met stikstof groot geworden kerstbomen mag plukken. Dan weet je dat “in het seizoen” en “lokaal” richting hun piek aan het gaan zijn. Dat de kerstboom zo op zijn eigen manier de aandacht opeist in onze (pop)cultuur. Dat we nog lang niet uitgepraat zijn over eten.
Dennennaalden zit bomvol vitamine C en deden het vroeger goed als alternatief voor fruit in de winter. In Scandinavië maken ze al eeuwen gravad laks met dennennaalden. De nordic cuisine biedt - zeker in de winter - nog volop inspiratie voor zelfs de beste chefs. Dat merkte ik toen ik bij Fermin at. Daar at ik naaldjes verwerkt in ijs. Je ziet het wel op de foto: fijne kleur groen. Mooi rood van de gestoofde peertjes. De naalden kwamen van bomen uit Kralingsebos en de peren uit de tuin van ouders van de sommelier. 
Dus op de valreep nog gelukt: dennennaalden gegeten en dat smaakte zalig. 
Smakelijk nieuw jaar gewenst! 
#foodispopculture #dennennaalden #nordiccuisine #happynewyear #debuikvanrotterdam Als vier dagen Horecava je iets leert is het wel dat je er niet heen moet om goed te eten. Niet per se verrassend, het is immers een beurs en geen restaurant (ook al is het een beurs voor restaurants). Wat een feest is het dan als je in de avond wel echt kan eten. Ik at goed in het Hotel V waar ik sliep, goed thuis bij mijn vriend en bon bistronoom Thomas en best met mijn broer Alewijn en zijn fine dining maat Boudewijn in Wils. 
Wils zit in het uiterste hoekje van Amsterdam, nog net binnen de ring, waar iedereen gouden bergen voorziet (hoi Zuidas), maar waar restaurants uitbaten anno 2020 nog niet meevalt. Zo niet Wils, dat met cateraar Vermaat achter de cijfers en chef Joris Bijdendijk achter de culinaire - “Low” - visie, dag op dag ramvol zit sinds de opening halverwege 2019. 
Je proeft Joris overal terug, maar het is geen Rijks. De Australische schwung van chef Erwin en de jaren bij The Dylan van chef Friso geven de gerechten een bredere kijk. Werelds Hollandse smaken. Die smaken worden met bravoure en spektakel in de gerechten gevlamd. Het restaurant is lang en smal, eerder vormgegeven als een baan om te hink-stap-springen dan als een basketballveld. De keuken zit uitgestrekt aan de lange zijde. Veel gasten kunnen zo aan de chefs table zitten. Alwaar de chefs en sommeliers je continu van aandacht en uitleg voorzien.

Ik at het menu in vier gangen. A&B naast me kozen à la carte, wat het geheel nauwelijks duurder maakt. Mijn favoriet was bijgaande combinatie van hamachi en uiensoep. En niet vanwege de Hollandse kweekvis die als sashimi goed maar wat keurig was uitgevoerd en overigens fijn combineerde met de soep. Wel vanwege de intense uiensoep: een plantaardige bouillon uit eindeloos geroosterde uien aangemaakt met onder meer extra vierge zonnebloemolie uit Amsterdam. 
Ik proef hem vier dagen later nog.

#debuikvanamsterdam #wils #olympisxhstadion #horecava
tags
No tags yet

info
views
23
posted using
direct link
embed