Deze foto is precies 4 weken geleden genomen. Moet je nagaan hoe groot mijn buik nu is. 😳 Soms weet ik gewoon niet meer hoe ik moet zitten, staan of liggen. Ondanks het feit dat mijn zeer bewegelijke zoon mijn maag als trampoline gebruikt waardoor het maagzuur soms uit mijn oren spuit en mijn dochter ‘alla’ Rammstein aan het headbangen is tegen mijn ribbenkast: Ben ik elke dag onwijs blij dat ze nog in mijn buik zitten, dat we weer een stapje verder zijn. Ik vind het wonderlijk dat mijn lichaam nog niet heeft gezegd: ‘Toedeledokie, het past niet meer!’ De gynaecoloog zei afgelopen week tegen mij dat onze baby’s zo groot zijn, dat ze samen met de placenta’s en dubbele vruchtzakken toch echt wel op het gewicht zitten van een eenling zwangerschap van boven de 40 weken 🤣🤣🤣 TOPPIE!!!! Nu 31 en een halve week en kan me maar moeilijk inbeelden hoe deze babyfabriek nog meer kan groeien. Maar het kan dus! Nog nooit zo verwonderd geweest over het vrouwelijk lichaam en de natuur! Respect voor alle vrouwenlichamen die tot 37(of meer) weken een tweeling hebben kunnen gedragen. Hoe dan? Wij gaan hier nog even doorzetten 💪🏽💪🏽💪🏽 en in slakken tempo op weg naar een heerlijke cappuccino havermelk! (Interpretatie note: Dit is geen klaagzang maar een humoristisch uitvergrote verwondering over de staat van mijn lichaam en de wonderen der natuur!) 📸 @wiandabongenphotography #zaterdag #preggo #tweeling #zwanger #sunday #photography #homesweethome #skippyball #babyfabriek #cappuccino