Verslag dag 2 

Na een goede nachtrust in het stapelbed (ik sliep onder, Jan boven) spoedden we ons naar beneden voor het ontbijt om 06:45. De bolronde waard was druk in de weer iedereen te voorzien van brood, beleg en dranken. Vier boterhammen met dubbel beleg en een broodje gingen naar binnen, 4 gingen er mee als fourage.
Na het vertrek (gelukkig droog!) was het na 5 km al raak, een stevige kasseiklim van 1500 meter in Ernster zorgde voor een snelle scheidsrechter. Omdat ik in de gezamelijke aanloop vrij vooraan zat bevond ik me opeens in de snelste klasse, een horde 'snelle mannen' die meteen gas gaven. gezeten in het wiel kon ik ver mee, maar bij km 45 was het uit met de pret. Pierre, Jan en Ries bleven achter in groep twee (een verstandige keuze zo bleek later). Samen met Mark gaven we er de brui aan en lieten de hardlopers doorfietsen. Ook Gerrit bleef zitten waardoor we gezellig met z'n drieën peddelden totdat we werden ingelopen door de club 'De Doortrappers'. Deze jongens hieldeen een iets lager tempo wat we makkelijker konden volgen. Vooral het omhoog 'klappen' ontbrak hier gelukkig. In Boussonville tijd voor koffie en cola ("'Eén van de doortrappers:"Wat is appeltaart in het frans?) en daarna door. De route werd vooral gedomineerd door zeer lange rechtlijnige wegen die constant op en af ingen, glooiend, maar met vol wind op kop toch slopend. Na een tijdje met de doortrappers te hebben gebivakkeerd en ze wat inhielden voor één der afhakers besloten we na kort beraad toch door te fietsen. Bij stop twee trouwens worden we nog overvallen dooe een enorme regenbui met hagelstenen die precies 5 minuten duurde. Daarna zonneschijn alsof het niet anders geweest was. Met z'n allen die 5 minuten afwachten in het ruim van het bagagebusje was desalniettemin erg gezellig.
Nadat we tientallen kilometers hebben afgelegd gaat het me steeds moeizamer en ik weet meteen waar het door komt. In de laatste stop ben ik vergeten wat te eten en heb ik ook niks in m'n zakken gestopt. Gelukkig heeft Mark nog een gelletje en 40 km voor het einddoel trakteer ik bij de enige benzinepomp die we heel de dag hebben gezien op blikjes cola. Daarna rausen we verder want, er komt een enorme donkere wolkenpartij aanzetten. Net 5 km buiten het dorp krijgen we de 'snellen' in het vizier en met snelheden boven de 40 per uur halen we ze in. Dat kost me wel veel moeite, met op en afgaan betekent dat namelijk dat ik snelheid maak in de afdalingen maar za toch net niet kan pakken in de beklimming. Toch red ik het net.
In de laatste klim (zo blijkt later) moet ik toch passeren. De heren maken er een 'wie heeft de langste'-wedstrijd van en ik pas. Mark heeft weer de vondst van de dag. Een passerend stel dikke dames op een scooter worden vriendelijk doch zeer dringen geordonneerd om als taxi naar boven te dienen, Mark grijpt één van hen bij de jas en laat zich onder gejoel van de dames voorbij de 'snellen' naar boven knetteren. Één nul voor Mark! Gelukkig zijn Gerrit en hij zo netjes me op te wachten en met de GPS rijden we naar het prima hotel in Sarrebourges. We zijn een uur eerder binnen dan Pierre en kornuiten, maar dat maakt verder niet uit, iedereen heeft een leuke dag gehad. Morgen viijf (5!) colletjes en wederom 180 km. Ik hou u op de hoogte. À bientôt!