De plussize paspop die Nike momenteel in een flagshipstore tentoonstelt houdt de gemoederen flink bezig. Sommige mensen vinden het fantastisch dat een toonaangevend sportmerk zo’n statement maakt, anderen vinden dat de ‘plus’ wel heel erg plus is, en daarmee een ongezond fysiek promoot. Je hoort veel toetsenbordtijgers brullen dat een beetje overgewicht best mag, maar dat Nike overdrijft. Daarmee bepalen ze voor anderen tot welk formaat je jezelf nog in een sportlegging mag hijsen. Dat kan niet. Bovendien ligt die plussize dichter bij het gemiddelde postuur dan al die xs poppen. Ik vind zelf weinig méér inspirerend dan een vrouw of man met stevig overgewicht die de stap naar de gym zet. Een sportschool is voor sommigen een intimiderende arena. Het is fantastisch dat iemand het belang van beweging inziet. Postuur, overgewicht of welke andere factor dan ook mag daar ooit iets aan afdoen.
Daarnaast borrelt in veel van de reacties op de good old socials het beeld op dat mensen die trainen dat vooral doen om af te vallen, of aan een bepaalde norm te voldoen. Een door anderen bepaald schoonheidsideaal. Dat is een achterhaald beeld. Er zijn veel redenen om te bewegen, ik denk zelfs dat je ons leven vandaag, waarin we zoveel willen doen, zien en ervaren, zoveel eisen van onszelf, niet meer aan kan zonder extra aandacht voor beweging (en voeding en slaap). Maar het meest interessant vind ik de grote hoeveelheid reacties waaruit een absoluut gebrek aan inlevingsvermogen blijkt. Als je niet weet hoe het is om een tikkeltje te zwaar te zijn, hoe bevrijdend het kan voelen om niet beoordeeld te worden op je lichaam, moet je misschien gewoon je mond houden in dit debat. Lees de mooie boeken van @tatjanaalmuli en @mayralouise neem eens een kijkje op het account van @jilla.tequila sterke vrouwen die in de voorlinies strijden van deze langlopende discussie over schoonheidsidealen.
Het is fantastisch dat sportmerken nu ook aanhaken. Trainen gaat over ontwikkeling, uitdaging, verbin