Zondag liep ik over de Wibautstraat met mijn kinderen. Precies op het moment dat het standbeeld van Floor Wibaut werd geplaatst, op z’n nieuwe sokkel. Die ochtend had ik toevallig de petitie “Standbeeld voor oud-politica en feminist deluxe Corry Tendeloo" ondertekend. Dat kun je ook doen, als je het met de opstellers van die petitie eens bent dat er in ons land maar weinig standbeelden van vrouwen staan. Ik zal een link in mijn stories zetten. Corry Tendeloo zorgde ervoor dat vrouwen niet langer ontslagen werden zodra ze zwanger raakten. Onder meer.
Maar terug naar meneer Wibaut. Ik vond hem zo groot. Een Sovjet formaat standbeeld. Thuis zocht ik zijn lengte op. Die vond ik niet. Wel zag ik dat hij trouwde met Mathilde Berdenis van Berlekom. Politica én, jawel... feministe. Ze richtte in 1895 een vereniging op voor vrouwenkiesrecht. Ik meende het te zien aan dat standbeeld, die sterke vrouw in zijn leven. Hij staat er kalmpjes bij. Jas over de arm, alsof hij op een eerste zonnige dag in de lente bij een vijvertje bleef staan om naar de zwanen te kijken. Misschien vroeg hij zich af of zijn vrouw ooit een standbeeld, of een andere vorm van erkenning zou krijgen.