15 Feb 2020 21:06

Zag vanmorgen een mooie post van Over het verschil tussen niet naar de gym gaan en wél naar de gym gaan, als je aarzelt om welke reden dan ook. “A 1k run has more in common with a 10k run than a 0k run”, eindigde hij. Toen ik dat las heb ik toch mijn sporttas meegenomen naar de gym, waar ik vooral wilde zijn omdat collega’s er de Games organiseerden, een heerlijk verenigingsevenement. Vooraf had ik gedacht dat er te weinig tijd, en te weinig ruimte zou zijn om zelf te trainen. Maar nadat ik die post las dacht ik, al ga ik een kwartiertje op een roeier zitten, het verschil met niet trainen is dan groot. Zo hou ik me dan toch aan mijn voornemen elke dag even intensief te bewegen. Bovendien is de voldoening als je wél gaat bij aarzeling, of bij vermoeidheid enorm. En hoe dan ook groter dan dat je niet zou gaan. Er bleek een pauze in de wedstrijd te zitten. Lekker kunnen trainen. En toen was er nog iemand uitgevallen bij één van de 62 teams waardoor ik in mocht springen en na mijn training nog een stevige buddy workout kon doen. Veel van de wedstrijd kunnen zien, goed getraind. Rest van de dag een voldaan gevoel. 



media options

comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



Arie Boomsma

Amsterdam

Het optimisme grenst aan onverantwoordelijkheid

web www.arieboomsma.nl

navigation
Buurt verkennen. Vrienden maken. (Geluid aan) Zag vanmorgen een mooie post van @benbergeron Over het verschil tussen niet naar de gym gaan en wél naar de gym gaan, als je aarzelt om welke reden dan ook. “A 1k run has more in common with a 10k run than a 0k run”, eindigde hij. Toen ik dat las heb ik toch mijn sporttas meegenomen naar de gym, waar ik vooral wilde zijn omdat collega’s er de @vondelgym Games organiseerden, een heerlijk verenigingsevenement. Vooraf had ik gedacht dat er te weinig tijd, en te weinig ruimte zou zijn om zelf te trainen. Maar nadat ik die post las dacht ik, al ga ik een kwartiertje op een roeier zitten, het verschil met niet trainen is dan groot. Zo hou ik me dan toch aan mijn voornemen elke dag even intensief te bewegen. Bovendien is de voldoening als je wél gaat bij aarzeling, of bij vermoeidheid enorm. En hoe dan ook groter dan dat je niet zou gaan. Er bleek een pauze in de wedstrijd te zitten. Lekker kunnen trainen. En toen was er nog iemand uitgevallen bij één van de 62 teams waardoor ik in mocht springen en na mijn training nog een stevige buddy workout kon doen. Veel van de wedstrijd kunnen zien, goed getraind. Rest van de dag een voldaan gevoel. Vanmorgen zitten smullen van alle @nbaallstar hoogtepunten. Sinds ik kinderen heb zet ik nooit meer een wekker om sportwedstrijden uit andere tijdzones te bekijken. Elke sport heeft handenvol accounts met hoogtepunten en samenvattingen. Vaak al tijdens de wedstrijden zelf geplaatst. Vannacht was de dunkcontest. Voor mij altijd het hoogtepunt van dat Allstar Weekend. Vroeger wachtten mijn broers en ik daarna dagenlang op de eerste beelden, die mondjesmaat de huiskamer binnendruppelden via Studio Sport en NBA Action. In 1988 bijvoorbeeld, toen Michael Jordan won door vanaf de ‘freethrowline’  te springen. Uit die wedstrijd komt ook deze foto. Dat was ongekend. Maar net als de media zich bleven ontwikkelen, deed ook de mens dat. En de manier van trainen, en het materiaal, de schoenen. Als je swiped zie je twee dunks van gisteravond. Een atletisch vermogen dat geen grenzen lijkt te kennen. ‘Poetry in Motion’ noemen Amerikanen dat zo treffend. De schoonheid van een gedicht in beweging.
tags
No tags yet

info
shared on
views
6
posted using
direct link
embed