Login / Signup
13 Apr 2020 20:09

Een nieuwe week, ondanks alles tóch ook vol mogelijkheden. Beweeg een beetje mee met de nieuwe situatie in quarantaine, forceer de dingen niet. Maak er wat moois van, lieve mensen!

video: via  



media options

comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



Arie Boomsma

Amsterdam

Het optimisme grenst aan onverantwoordelijkheid

web www.arieboomsma.nl

navigation
Wat een schitterende dag. Precies zoals deze is er nooit één geweest. Aan die, nu vrij vertaalde, regel uit een gedicht van Maya Angelou moest ik denken toen ik Bobby hier minuten lang naar die koeien zag kijken. Elke dag is anders. Elk moment de moeite waard. Ik maakte al een paar keer aanstalten om door te lopen. Die koeien deden verder ook niets, ze lagen daar maar. Te herkauwen in de zon. Maar Bobby zag ze nooit eerder van zo dichtbij. Kinderen hebben dat enthousiasme voor een nieuwe dag van nature, lijken veel beter te beseffen hoe bijzonder het eigenlijk is om steeds weer een nieuwe dag te beleven. Ze rennen hun bed uit ‘s ochtends. Waar volwassenen moeten oefenen om dankbaar te zijn voor elke dag, trainen om naar de dingen te kijken alsof we ze voor het eerst zien, verwondering in veel gevallen weer aan moeten leren, is het bij kinderen vanzelfsprekend. Ik denk wel eens dat je kinderen krijgt om van ze te leren. En dat je mag hopen dat het ooit ook een beetje andersom zal zijn. Een nieuwe week, ondanks alles tóch ook vol mogelijkheden. Beweeg een beetje mee met de nieuwe situatie in quarantaine, forceer de dingen niet. Maak er wat moois van, lieve mensen! video: @aaron_hakala via @houseofhighlights Hoewel ik het heel moeilijk vind dat we mijn ouders niet kunnen bezoeken, en ook de rest van onze familie al een tijdje niet in het echt gezien hebben, verbaas ik me erover hoe snel je went aan zo’n quarantaine. De dagen lijken langer, de kaasschaaf ging langs mijn to-do lijsten, er zit een fijn nieuw ritme in de week. Ik las een artikel over kunstenaars die prachtig werk maakten in quarantaine of gevangenschap. Klimt, Munch, Holbein. Oscar Wilde schreef De Profundis vanuit zijn kerker. Shakespeare kwam onder meer met MacBeth op de proppen terwijl iedereen thuis bleef uit angst voor de pest die moordzuchtig door de Engelse straten trok. Nou zullen we straks niet allemaal met dat soort wereldberoemd en tijdloos werk onze huizen weer uit komen, maar het dwingt je wel na te denken over de mogelijkheden. Zelfs in de kleinste kamer kun je nog van alles doen, bedenken, maken, schrijven. In isolement heb je meer tijd, daar komt het op neer. En een gebrek aan tijd was voor veel van ons altijd de reden dat er dingen bleven liggen. Die plint die al een tijdje loszat. Dat boek dat je nog wilde lezen. Of schrijven misschien zelfs. De handstand leren. Arabisch. Een gewoonte maken van meditatie, of van een wekelijkse wandeling met je gezin, je partner. Een vast moment in je agenda zetten waarop je je ouders en vrienden belt. De zoomvergadering als regulier onderdeel van je werk. Herdefiniëren hoe je omgaat met social media, whatsapp en e-mail. Dit is het moment. Dit is je tijd. Kortom; wees als Edward Hopper, maak van isolement, ondanks alle schaduwzijden, tóch ook iets moois (swipe voor een paar van mijn favoriete Hoppers).
tags
No tags yet

info
views
4
posted using
Instagram
direct link
http://moby.to/72xxba
embed