Wie in teamverband sport kent dit gevoel; tijdens de warming up raak je elke bal precies goed. Er wordt gelachen. De zon schijnt. Meteen aan het begin van de wedstrijd knalt je linksbuiten er eentje de kruising in. Zo’n lekker begin draag je de rest van de wedstrijd mee. Het bepaalt de koers. Zo is het ook met je dag. Een soepele start, maakt de kans op een goede dag aanzienlijk groter. Maar het tegenovergestelde is ook waar. Je kent vast ook dat gevoel er vanaf het opstaan achteraan te hinkelen. Net te laat wakker. Teen tegen de deurpost gestoten. Kinderen gehaast naar school gebracht. Niet ontbeten. Pas na een tweede afspraak zie je de tandpasta die nog in je mondhoeken zit. Je moet van goede huize komen wil je die dag na zo’n haperende start nog een beetje bij kunnen draaien.
Ik ben een sucker voor de kleine overwinningen waarmee je de ochtend goed kunt beginnen. Een positief fundament onder de rest van je dag. Bijvoorbeeld; opstaan zonder te snoozen (gooi niet het allereerste voornemen van de dag overboord). Telefoon niet pakken tot de kantoortijden beginnen, zo rond negen uur, half tien. Dat betekent in de meeste gevallen dat je hem ook beter niet als wekker kunt gebruiken. Beetje bewegen vóór het ontbijt (mensen met kleine kinderen hebben hier een enorm voordeel). Of misschien zelfs trainen vóór je werk. Mediteren, al is het maar vijf minuten. Koud douchen, niet alleen om jezelf aan te zetten maar ook omdat je daarmee al direct een prestatie van formaat levert. Groenten eten bij het ontbijt (ik maak vaak een Shake met amandelmelk, dadels, banaan en spinazie). Een bladzijde lezen. Lijstje maken van de dingen die je graag wil, of moet doen die dag. Iets doen waar je al een tijdje tegenop ziet. Op tijd vertrekken. Het kan van alles zijn. Maar dat optimistische gevoel kun je grotendeels zelf creëren met zo’n reeks kleine overwinningen in de ochtend. En dan is het natuurlijk al helemaal fijn als het je lukt er routines van te maken. 
foto: @reeboknl
22 Jan 2020 20:45

Wie in teamverband sport kent dit gevoel; tijdens de warming up raak je elke bal precies goed. Er wordt gelachen. De zon schijnt. Meteen aan het begin van de wedstrijd knalt je linksbuiten er eentje de kruising in. Zo’n lekker begin draag je de rest van de wedstrijd mee. Het bepaalt de koers. Zo is het ook met je dag. Een soepele start, maakt de kans op een goede dag aanzienlijk groter. Maar het tegenovergestelde is ook waar. Je kent vast ook dat gevoel er vanaf het opstaan achteraan te hinkelen. Net te laat wakker. Teen tegen de deurpost gestoten. Kinderen gehaast naar school gebracht. Niet ontbeten. Pas na een tweede afspraak zie je de tandpasta die nog in je mondhoeken zit. Je moet van goede huize komen wil je die dag na zo’n haperende start nog een beetje bij kunnen draaien.
Ik ben een sucker voor de kleine overwinningen waarmee je de ochtend goed kunt beginnen. Een positief fundament onder de rest van je dag. Bijvoorbeeld; opstaan zonder te snoozen (gooi niet het allereerste voornemen van de dag overboord). Telefoon niet pakken tot de kantoortijden beginnen, zo rond negen uur, half tien. Dat betekent in de meeste gevallen dat je hem ook beter niet als wekker kunt gebruiken. Beetje bewegen vóór het ontbijt (mensen met kleine kinderen hebben hier een enorm voordeel). Of misschien zelfs trainen vóór je werk. Mediteren, al is het maar vijf minuten. Koud douchen, niet alleen om jezelf aan te zetten maar ook omdat je daarmee al direct een prestatie van formaat levert. Groenten eten bij het ontbijt (ik maak vaak een Shake met amandelmelk, dadels, banaan en spinazie). Een bladzijde lezen. Lijstje maken van de dingen die je graag wil, of moet doen die dag. Iets doen waar je al een tijdje tegenop ziet. Op tijd vertrekken. Het kan van alles zijn. Maar dat optimistische gevoel kun je grotendeels zelf creëren met zo’n reeks kleine overwinningen in de ochtend. En dan is het natuurlijk al helemaal fijn als het je lukt er routines van te maken.
foto:  



media options
comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



Arie Boomsma

Amsterdam

Het optimisme grenst aan onverantwoordelijkheid

web www.arieboomsma.nl

navigation
Een nieuwe week vol mogelijkheden. Laat je niet afleiden, maar vergeet ook niet een beetje plezier te hebben in wat je doet. Maak er wat moois van, lieve mensen! Wie in teamverband sport kent dit gevoel; tijdens de warming up raak je elke bal precies goed. Er wordt gelachen. De zon schijnt. Meteen aan het begin van de wedstrijd knalt je linksbuiten er eentje de kruising in. Zo’n lekker begin draag je de rest van de wedstrijd mee. Het bepaalt de koers. Zo is het ook met je dag. Een soepele start, maakt de kans op een goede dag aanzienlijk groter. Maar het tegenovergestelde is ook waar. Je kent vast ook dat gevoel er vanaf het opstaan achteraan te hinkelen. Net te laat wakker. Teen tegen de deurpost gestoten. Kinderen gehaast naar school gebracht. Niet ontbeten. Pas na een tweede afspraak zie je de tandpasta die nog in je mondhoeken zit. Je moet van goede huize komen wil je die dag na zo’n haperende start nog een beetje bij kunnen draaien.
Ik ben een sucker voor de kleine overwinningen waarmee je de ochtend goed kunt beginnen. Een positief fundament onder de rest van je dag. Bijvoorbeeld; opstaan zonder te snoozen (gooi niet het allereerste voornemen van de dag overboord). Telefoon niet pakken tot de kantoortijden beginnen, zo rond negen uur, half tien. Dat betekent in de meeste gevallen dat je hem ook beter niet als wekker kunt gebruiken. Beetje bewegen vóór het ontbijt (mensen met kleine kinderen hebben hier een enorm voordeel). Of misschien zelfs trainen vóór je werk. Mediteren, al is het maar vijf minuten. Koud douchen, niet alleen om jezelf aan te zetten maar ook omdat je daarmee al direct een prestatie van formaat levert. Groenten eten bij het ontbijt (ik maak vaak een Shake met amandelmelk, dadels, banaan en spinazie). Een bladzijde lezen. Lijstje maken van de dingen die je graag wil, of moet doen die dag. Iets doen waar je al een tijdje tegenop ziet. Op tijd vertrekken. Het kan van alles zijn. Maar dat optimistische gevoel kun je grotendeels zelf creëren met zo’n reeks kleine overwinningen in de ochtend. En dan is het natuurlijk al helemaal fijn als het je lukt er routines van te maken. 
foto: @reeboknl Even geleden liep ik met mijn zoon naar mijn ouders. Hemelsbreed zo’n vijfhonderd meter. We doen er lang over. Toen we de laatste kruising over wilden steken zag ik voor ons een man vallen. Hij zakte in elkaar naast zijn rollator, begon meteen weer op te krabbelen. Dat lukte niet. Samen met een forse Amerikaan hielp ik hem naar de stoep aan de overkant. 
Hij was op weg naar de synagoge, verderop in de straat, vertelde hij. Pas toen zag ik de gebedskoorden, en begreep ik de zwarte hoed. Abram, heette hij. En ik vond het zelf best grappig toen mijn zoon aan hem voor te stellen; Mozes. Aan het begin van de nieuwe Kerkstraat bleven we samen staan. Mijn zus is Joods, vertelde ik hem. Ze woonde een tijdje in Petach Tikwa, een kleine plaats bij Tel Aviv. Ik betrapte mezelf erop het fijn te vinden die connectie te benoemen. Alsof ik me daarmee kon verontschuldigen voor het opvlammende anti-semitisme in Europa, of andere negatieve sentimenten die in afgelopen jaren weer de kop opsteken. Niet iedereen denkt er zo over, wilde ik ermee zeggen. Ik voel me verwant met het Joodse volk. Ook vanwege mijn opvoeding, een jeugd vol verhalen uit het Oude Testament. 
Ik heb veel moeite met de politiek die Israël voert in de bezette gebieden. En dat kan dus, moeite hebben met een politiek die in sommige opzichten lijkt op wat de Joden zelf ooit is aangedaan, en je tóch verwant voelen met het volk, de cultuur. 
Vandaag bood premier Rutte officieel verontschuldigingen aan voor het tekortschieten van de Nederlandse overheid tijdens de Jodenvervolging in de oorlogsjaren. Net als bij de discussie over het slavernijverleden hoor je dan mensen zich afvragen wat je daar nu nog aan hebt, zoveel jaren later. Waarom zo’n officieel excuus nu nog zin heeft. Wie de krant leest weet beter. Met zo’n statement zegt een overheid ook dat het nu anders is. En juist van een regering die niet altijd even begaan is met het lot van minderheden en vluchtelingen, van mensen onder druk, is zo’n statement van groot
tags
No tags yet

info
shared on
views
2
posted using
direct link
embed