Login / Signup
15 Mar 2019 07:31

Slidin’ into the weekend like... 



media options

comments
There are no comments yet, be the first one to leave a comment!

leave a comment »
Login
Username

Pin


 

or


Comment:



Arie Boomsma

Amsterdam

Het optimisme grenst aan onverantwoordelijkheid

web www.arieboomsma.nl

navigation
‘Aha, daarom draag je zoveel sieraden, je hebt een lelijke, dikke moedervlek’, reageerde iemand op een post van mijn vrouw. Op de foto waren haar kettingen van dichtbij te zien, en inderdaad als je goed keek, een moedervlek. Het ontketende bij ons thuis een gesprek over het type foto dat mensen gewend zijn te zien. Filtertjes, photoshop of emoticons over alles dat niet glad is, of mooi. Iets laten zien dat niet voldoet aan de norm, is reden voor afgrijzen en wordt daardoor al snel gezien als statement. Soms is dat ook de bedoeling, zoals bij de @linda_meiden cover deze maand, waarop @famkelouise_ _ trots haar okselhaar toont. Vlak niet uit hoe belangrijk zoiets kan zijn. Voor al die mensen die het gevoel hebben te moeten voldoen aan de idealen van een ander. Aan de verwachtingen van leeftijdgenoten. Voor mijn televisieprogramma’s sprak ik regelmatig meisjes en jongens die hun uiterlijk, de hoeveelheid haar op hun lichaam, of zelfs hun seksuele handelingen volledig afstemden op de wensen en verwachtingen van anderen. Als je jong bent is het moeilijk je daar los van te maken. Daarom is het zo mooi als mensen waar die meisjes en jongens óók tegenop kijken hun onvolkomenheden laten zien, en zeggen; een ander bepaalt niet of jij wél of niet mooi bent. Wees maar lekker jezelf. Wij vroegen ons thuis nog af in hoeverre we zelf ook meegaan, of ooit zijn gegaan, in een heersend schoonheidsideaal. Ik scheer mijn borsthaar wel eens af voor een shoot, dat vind ik schoon staan. Mooier. Romy scheert haar benen. Zo zijn er meer dingen. Doen we dat omdat we het écht zelf mooier vinden? Of zijn ook wij beïnvloedt door een norm? Ik heb er niet meteen de antwoorden op, maar het is goed jezelf dat soort vragen te stellen. En for the record; Romy is gewoon dol op sieraden. En ik ben dol op die moedervlek. Rest de vraag nog waarom iemand de behoefte voelt een ander ongevraagd te laten weten iets, of iemand lelijk te vinden. Foto: @guineverevanseenus door @luigiandiango voor @vogueitali Slidin’ into the weekend like... Dit is mijn werkkamer. Het hoekje waar je werkt, noemt mijn dochter het. Dat klinkt actief. Maar voor mij is het juist ook een ruimte waar ik mij rustig voel. Door de boeken. Ik heb dat ook in een boekenwinkel. Vanmiddag vroeg ik mijn broer @klaasboom wat dat toch is met boeken, dat ze dat effect op je hebben. Dat je de werelden achter al die kaften voelt misschien, zei hij. En ik geloof dat hij gelijk heeft. Al die verhalen. De gedachten en ideeën uit al die tijden en culturen. Voor mij komt daar, als vader van jonge kinderen, nog bij dat alleen al de aanwezigheid van boeken stiekem een beetje voldoening geeft, terwijl ik minder aan lezen toekom dan eerder. Minder lang vooral, want ik heb me in het eerste levensjaar van Bobby voorgenomen in ieder geval elke dag 1 pagina te lezen. Dat lukt redelijk. In de weekenden soms een heel boek, zelfs. We lezen ook oneindig veel voor. En ja, uiteraard heb ik al eens geprobeerd hardop een stukje Houellebecq te lezen met de kinderen op schoot. Maar dat is geen succes gebleken. Vooralsnog.
tags
No tags yet

info
shared on
views
0
posted using
Instagram
direct link
http://moby.to/wdiev6
embed