Ok, dit wordt een lang, maar goed verhaal. Toen ik in een vorig leven met mijn pescotarische ex - laten we haar Pien noemen - in Thailand was, was de papieren Lonely Planet nog onmisbaar en internet slechts sporadisch voor handen in internetcafés (Google dat maar). We doorkruisten het land en Pien was in de hemel: zo veel vis en vooral zo veel garnalen, waar ze dol op is. We aten overal garnalensoep, in alle soorten en smaken. Maar vaak de zachtere (less spicy) kokosvariant. Terug in Nederland kocht ik voor Pien het schitterende roze kookboek van David Thompson en we zochten het recept van de garnalensoep op. Dat was niet te vinden. Er was er een van tom yam (David spelt dat als dtom yam gung) en natuurlijk de andere classic tom kha kai (kippenbouillon met kokos en laos). De kokossoep met garnalen bleek uiteindelijk kippenbouillon met garnalen erin. Pien was niet blij, met terugwerkende kracht. Bij tom yam wordt de bouillon wel van garnalen getrokken en de soep is eigenlijk nog lekkerder, heet, zuur, vol en fris. Je haalt een heel goede tom yam bij My Thai Son, niet zo ver bij het Pien’s huis vandaan. Hij is er niet zo spicy, tenzij je aangeeft dat je dat graag wilt.
#thailand #tomyam #soep #debuikvanrotterdam